Management

مدیریت دل عاشق

 

کمدی - عشقی جدید «مدیریت»، ستاره محبوب کمدی های عشقی سینما و تلویزیون، خانم جنیفر انیستن را در برابر بازیگر توانا، استیو زان قرار می دهد که در اینجا نقش مدیر بی آینده یک هتل ارزان سرراهی را بازی می کند که از ناگهان از عشق، قوت می گیرد. فیلم کار اول نمایشنامه نویس و سناریست استیون بلبر است که به قول منتقدها، راهی غیرمتداول در هالیوود بر می گزیند و به خصوص به شخصیت بیرنگی که جنیفر انیستن همیشه به عنوان دختر همسایه بازی می کرد، عمق تازه ای می بخشد. 

 

اکران عمومی فیلم «مدیریت» جمعه پیش به صورت محدود شروع شد. ظاهرا منتظر واکنش ها هستند برای اکران گسترده تر. منتقدها بیشتر از بازی ها تعریف کرده اند و سینماباز ها برای دیدن کار استیو زان به تماشای این فیلم می روند، هنرمندی است که تا حالا در نقش های جانبی درخشش خارق العاده داشته، مثلا اگر یادت باشد چند سال پیش در کنار کریستوفر بیل در فیلم ورنر هرتزاگ ظاهر شد به نام Rescue Dawn و همین چندماه پیش در کنار پسر تام هنکز در فیلم مستقل Great Buck Howard هم درخشید.

 

گزارش تلویزیونی بهنام ناطقی

واژه «مدیریت» در اسم فیلم، اشاره اش به شخصیت استیو زان است -- آدم بازنده و بی حالی و انگیزشی که یک متل متعلق به پدرمادرش را در یک جای دورافتاده در آریزونا اداره می کند و با دیدن شخصیت جنیفر انیستن، یکباره دگرگون می شود و انگیزش تازه پیدا می کند برای زندگی اش و دنبال او راه می افتد می آید این سر آمریکا... تمام فیلم روی محور توانائی زان در جاانداختن این تغییر در این شخصیت، می چرخد، و عشق میان دو غریبه را امکان پذیر می کند.

 

***

در فیلم «مدیریت» جنیفر انیستن نقش یک زن خیلی جدی و فعال را بازی می کند که می خواهد در کار فروش تابلوهای زینتی به هتل ها، پیش برود ولی گرفتار عشق مدیر یک هتل ارزان و دورافتاده در آریزونا می شود که اتفاقی شبی را در آن می گذراند.

 

برای افتتاح فیلمش، خانم انیستن هفته پیش در لس آنجلس روی فرش قرمز حاضر شده بود، همراه با سایر دست اندرکاران فیلم. خانم انیستن می گوید این نقش به خود او شبیه نیست و برای همین ایفای آن جالب بود. بازی در نقش مدیر هتل دور افتاده، فرصتی بری هنر نمائی به هنرپیشه کمدی و همه فن حریف هالیوود داد که توانائی های خود را نشان دهد. استیو زان از جنیفر انیستن تعریف می کند که علیرغم شهرت و موقعیش، آدم افتاده ای است که برای کارکردن با او هر صبح با اشتیاق از جا بلند می شد. زان این فیلم را یکی از بهترین کارهای خود می داند.

 

***

 

انتخاب بازیگر یکی از جذابیت های فیلم مدیریت است، به خاطر اینکه برخلاف همه فیلمهای کمدی عشقی، نخستین برخورد دو شخصیت این فیلم، به قول بتسی شارکی، منتقد لس آنجلس تایمز، نه رومانتیک است نه با نمک. این منتقد نوشته بین او دو آدم، هیچ نوع جاذبه جنسی وجود ندارد، اما به خاطر بازی این دو هنرپیشه، آنها با هم به یک فضای راحت و مشترک در رابطه می رسند که از خیلی رابطه های عشقی در فیلمهای هالیوودی، باورپذیرتر جلوه می کند.

 

مایک، مرد بی هدفی است که در کاروکسب پدرومادرش، یعنی همان متل، یا هتل ارزان کنار جاده در اریزونا، کار و زندگی می کند. در آغاز فیلم، او با یک بطری شراب ارزان و بدمزه در لیوانهای پلاستیکی در اطاق ساده و رنگ و رو رفته هتل، از زن تنهائی که یک شب آنجا مانده، دلبری می کند و از او در اطاق ماشین های رختشوری هتل، سرپائی و عجولانه، کام می گیرد، اما بعد چنان گرفتار این زن جدی و اهل کسب و کار می شود که کار و زندگی را ول می کند و شروع می کند تعقیب کردن او از دور آمریکا.

 

از امتیاز های کار سناریست و کارگردان یکی هم این است که سعی نکرده این آدمها را کم سن تر از آنچه هستند نشان بدهد. یعنی اینجا برخلاف همیشه که سعی می کند خودش را در نقش آدمهای بیست و چند ساله جا بزند، در این فیلم خانم انیستن نزدیک شدن به چهل سالگی را پنهان نمی کند و همین عمق رابطه او با شخصیت استیو زان را بیشتر می کند یعنی بعد تازه ای از معنی به فیلم می دهد به خاطر اینکه یافتن عشق برای آدمهای چهل ساله معنی دیگری دارد تا برای جوانهای بیست و چند ساله.

 

شخصیت قهرمان زن Sue با بازی جنیفر انیستن، تابلو می فروشد برای تزئین هتل ها و دفاتر، و این تابلو های بی رنگ و بی قواره، چیزی در باره شخصیت این زن می گویند، که علیرغم جدیتش در کار و کسب و علاقه اش به کار نیک، کمبود عاطفی دارد که خودش هم نمی داند. دوست پسرش با بازی وودی هارلستون در نقش یک هیپی میلیونر هم نمی تواند این را برایش تامین کند. جذابیت این داستان، به قول پیتر راینر، منتقد هفتگی رولینگ استون، عدم تناسب روحیات و خلق و خوی این دو آدم است. به همین دلیل رابطه آنها خیلی کند پرورده می شود و جلو می رود.

 

از دید استیو هولدن، منتقد نیویورک تایمز، فیلم «مدیریت» می خواهد ترکیبی باشد بین کمدی عشقی های کلاسیکی که در آنها مرد در ابراز عشق عاجز و ناشی است، مثل فیلم Graduate مثلا، و فیلمهای کمدی جاده ای، مثل Little Miss Sunshine اما از دید این منتقد، به خوبی فیلمهائی که نام بردم نیست، هر چند که اصالت خودش را به عنوان یک فیلم جمع و جور و کوچولوی خوشدل و گرم حفظ می کند، و ایستادگی می کند دربرابر کلیشه های هالیوودی، و اجازه می دهد که شخصیت ها راه غیرمتعارف خودشان را در زندگی پیدا کنند، به این امید که از بن بست زندگی معاصر آمریکائی، دنبال پول و خوشبختی تعریف شده در آگهی های تلویزیون، مفری یا راه فراری پیدا کنند.

 

فیلم مدیریت را کارگردان استیون بلبر Belber بر اساس نمایشنامه خودش، سناریو کرده و ساخته، و از این نظر در میان فیلمهای هالیوودی جنیفر انیستن، یک کار غیرمتعارف به حساب می آید. بلبر که چهل و دو سال دارد، سابقه اش در نویسندگی سناریو است، بیشتر برای تلویزیون، و برای اولین بار است که کارگردانی می کند.

 

از منتقدهائی که فیلم را دوست داشته، راجر ایبرت، منتقد قدیمی شیکاگو سان تایمز، که می گوید گاهی انتخاب هنرپیشه برای یک فیلم، مهم ترین جنبه کار کارگردان است و ابراز خوشحالی کرده که استیو زان برخلاف همیشه نقش یک آدم خنگ را بازی نمی کند، بلکه اینجا، شخصیت باهوشی است که فاقد مهارتهای اجتماعی.

 

شخصیت جنیفر انیستن هم یادآور شخصیتی است که در فیلم «یک دختر خوب» سه چهار سال پیش بازی کرده بود، زن موفقی که برای گرفتن مقام بالاتر مجبور بود وانمود کند نامزد یا شوهر دارد.استیون ریا، منتقد فیلادلفیا اینکوایرر، هم از فیلم بدش نیامده، و نوشته انیستن به این نقش هوش و جذابیت بخشیده

.

استیون هولدن، در نیویورک تایمز نوشته انیستن با قبول این نقش، گام بزرگی در تحول هنری خودش برداشته و نشان می دهد که می خواهد با جنبه های تیره تر درون خودش تماس بگیرد و از شخصیت بی رنگ و رمقی که در فیلمهای هالیوودی به عنوان یک دختر معمولی بازی می کند، دور بشود. او با پرهیز از اغراق در بازیگری، موفق می شود که تنهائی و ناامنی درونی ای در فراسوی ظاهر کاردان و جدی این زن قرار دارد به تماشاگرنشان بدهد.