Fast & Furious

بازگشتی «سریع و خشمگین»

 

پرفروش ترین فیلم روز در جهان، چهارمین از مجموعه سینمائی «سریع وخشمگین»  با گردهم آوردن شخصیت های محبوب نخستین قسمت این مجموعه،  رکورد فروش بهاره در تاریخ سینمای آمریکا را شکست. در داستان جدید، شخصیت کارآگاه پلیس، برایان (با بازی پال واکر) بعد از رفع سوء تفاهم با رقیب سابقش دامینیک (با بازی وین دیسل)، به او ملحق می شود برای کمک  به نیروهای ضربتی پلیس در مبارزه علیه تبهکاران سازمان یافته مکزیکی که در مرز آمریکا فعال هستند وامنیت را تهدید می کنند.

 

عشق سرعت، ده ها میلیون عاشق را  این هفته  در آمریکا و اروپا، برای دیدن بازگشت وین دیسل و پال واکر، دو هنرمند نخستین قسمت مجموعه سینمائی Fast & Furious یا «سریع و خشمگین» به سینماها فرستاد.  فیلم «فست اند فیوریوس» (سریع و خشمگین) مثل این بود که این هفته بنزین سوپر زده بود، برای اینکه به محض افتتاح، تخته گاز جلو زد از همه رقبا، با بیشتر از 72 میلیون دلار فروش در سه روز اول اکران، که گفتند رکوردشکن شد.

 

گزارش ویدیوئی بهنام ناطقی

چطور؟  فیلمهای پرفروش را همیشه می گذارند در فصل تابستان که اواسط ماه مه  شروع می شود تا آگست. ولی ظاهرا اکران فیلم «سریع و خشمگین» را کشاندند یک و ماه نیم جلوتر، وسط بهار آن را افتتاح کردند، فصلی که معمولا فیلمهای پرفروش اکران نمی شود. در بهار، هیچ فیلمی سابقه نداشته بیشتر از 40 میلیون دلار در اکران اول بفروشه و حالا «سریع و خشمگین» با این 72 میلیون دلار فروش سه روز اول، می شود رکورد شکن، که البته برای هر فصل سال هم 72 میلیون دلار در اکران اول، فروش خارق العاده ای است و دلیلش، بازگشت چهره محبوب این فیلمها، وین دیسل Vin Diessel است در کنار پال واکرPaul Walker، پشت فرمان این سری فیلم، که محور داستانهاش مسابقات سرعت خیابانی است. 

 

داستان این فیلم ها چیزی نیست جز بهانه برای مسابقه سرعت، و تعقیب، در خیابانها، و اینجا آنها همان دو رقیب قدیم هستند که همدست می شوند که ضمن مسابقه سرعت، مثل همیشه،  به پلیس کمک می کنند برای تعقیب یک باند قاچاقچی خطرناک و مخوف مکزیکی، داستانی که بُعد دیگری به مسابقه سرعت داده و تماشاگر را بیشتر با سرنوشت شخصیت ها، درگیر عاطفی می کند.

 

***

 

برای افتتاح فیلم «سریع و خشمگین» در تالار استودیوی یونیورسال Universal لس آنجلس، صدها نفر از هواداران جمع شده بودند. برای تماشای هنرمندان اصلی فیلم، ا ز جمله پال واکر، بازیگر نقش کارآگاه پلیس برایان اوکانر، و وین دیسل، بازیگر نقش تبهکار سابق دامینیک.
وین دیسل می گوید این مجموعه در سال 2001 به دلها نشست و این اولین بار است که ما توانستیم برگردیم برای ادامه دادن داستانی که شروع کننده ماجرای ماشین ها و زنهای خوشگل بود. به نظر وین دیسل، گیراترین جنبه این فیلم، بحث دوستی است، که نشان می دهد می توان آدمهای خوب و بدی داشت که به نوعی با هم دوستی برقرار می کنند.

 

«سریع و خشمگین» قسمت چهارم این مجموعه سینمائی موفق، همه جنبه های آشنای مجموعه را یکجا کنار هم جمع کرده است. جاستین لین، Justin Lin هنرمند چینی تبار متولد تایوان و بزرگ شده ی لس آنجلس، سومین قسمت مجموعه، «سریع و خشمگین: رانده ی توکیو» Fast  Furious:  Tokyo Drift  را هم کارگردانی کرده بود.  جاستین لین می گوید فیلم در باره ماشین و عشق سرعت،  زیاد بوده.  اما آنچه مردم در این مجموعه دوست دارند، درونمایه و شخصیت های آن است و تنها شرط ما برای ساختن چهارمین قسمت بازگشت همه بازیگران اصلی بود.

 

از جمله بازگشتگان، باید از میشل رادریگز Michelle Rodriguez نام برد، در نقش لتی Letty، شخصیتی که در نخستین قسمت مجموعه به وجود آورد. خانم رادریگز می گوید این فیلم مثل جمع شدن خانواده قدیم است و یک مقدار هم راجع به بلوغ این آدمهاست. او می گوید این فیلم دنبال کننده ژانر یاغیگری است که در خیلی فیلمهای اخیر می بینیم. او شخصیت رابرت داونی جونیور در مرد آهنین Iron Man و شخصیت جوکر در جدیدترین فیلم از مجموعه  بتمن Dark Knight را از این دست می داند.

 

پال واکر بازیگر نقش کارآگاه می گوید عادت دارد بیشتر کارهای خطرناک فیلم را خودش انجام می دهد. پال واکر می گوید مثل این است که در انکار به سر می برد. او می گوید اولین هفته صحنه های تعقیب توی کوچه ها و بامها را گرفتند که شامل پریدن از روی حصارها و بین ساختمانها بود و بدل او در فیلم که با او دوست است، می داند که پال واکر دوست دارد خودش این صحنه ها را بگیرد، بنابراین با هم رقابت می کردند.  پال واکر می گوید رقابت اصلی بین او و ویم دیسل نبود، بلکه بین او و بدل خودش بود.

 

***

 

شروع این مجموعه، ریشه اش در فرهنگ زیرزمینی مسابقات خیابانی street race در محلات مرکزی لس آنجلس است که یک تفریح غیرقانونی است. این سری فیلمها، زیرکانه،  روی عصاره فیلمهای حادثه ای متمرکز است، یعنی جنون سرعت که باعث می شود آدرنالین در مغز ترشح شود و هیجان کاذب دست می دهد به تماشاگر، به قول کرک هانیکات Honeycut، منتقد هالیوود ریپورتر پسرها به این فیلم  جذب می شوند و دخترها هم بدشان نمی آید به اندام نیمه عریان و سینه های ستبر ستارگان مرد این فیلم نگاه کنند، خلاصه فیلمی است که خوب با  تنقلات سینما یعنی ذرت بوداده و نوشابه همراه می شود.  اما به قول بتسی شارکی، منتقد لس آنجلس تایمز، حتی اگر عاشق مسابقات اتوموبیلرانی هم نباشید، هنر و خلاقیتی که در نمایش سرعت در این فیلم به کار رفته، تماشاگر را نَفَسگیر می کند. 

 

در مجموعه های چند قسمتی سینمائی، معمولا قصه اولین قسمت که موفق بوده، تکرار می شود، مثل راکی، یا ایندیانا جونز... اینجا هم تقریبا همینطور است.  ولی برخلاف فیلم اول که هشت سال پیش ساخته شد، اینجا دیگر از معصومیت پسرها و دختران  جوان، که مثل موج سواران سواحل کالیفرنیا، تفریحشان فریب دادن مرگ بود، دیگر خبری نیست. جای آن معصومیت را مبارزه ای کشنده و مرگبار با سلاحهای آتشین داده است در مرز آمریکا و مکزیک با تبهکاران قاچاق مواد مخدر، با کمک هلیکوپترهای اف  بی آی و تیم های ضربتی پلیس و خلاصه، ضریب هیجان به شدت بالا رفته، و شانس هم آورده اند که نمایش فیلم همراه شده است با  اخبار مربوط به بالاگرفتن مبارزه علیه سازمانهای تبهکار قاچاق مواد مخدر و انسان در مرز آمریکا و مکزیک، که امنیت بعضی شهرهای مرزی آمریکا را هم تهدید می کند. 

 

کارگردان جاستین لین با کارش روی فیلم سوم این مجموعه که در توکیو بود، به نام «رانده توکیو: سریع و خشمگین»  توانائی اش را در فیلمسازی نفس گیر از سرعت، نشان داد، و مایکل سراگا Sraga، منتقد بالتیمور سان، تحسینش کرده به خاطر اینکه فیلم را بیشتر پیراسته از زوائدش  و خلاصه اش کرده به تصویرسازی از هیجان و سرعت.

 

سال 2001 وقتی اولین فیلم این مجموعه به بازار آمد، موفقیت آن شگفت انگیز بود، برای اینکه یک فیلم کم خرج و تجاری به نظر می آمد بدون ستاره. یک دلیل موفقیت آن، اصالت فرهنگی بود که نشان می داد، یک زیرفرهنگ یا sub-culture را عرضه می کرد، در میان زیرفرهنگهای شهر لس آنجلس. جهانی کمتر شناخته. اما شاید دلیل دیگر موفقیت این فیلم ها به خصوص در میان جوانان، به خاطر درونمایه ی ضدیت با نظام است، که  می تواند بازتاب همان جریان فکری آمریکائی فردیت گرائی، استقلال طلبی و عدم اعتماد به تشکیلات یا نظام ها باشد که در فیلمهای دیگر این مجموعه هم دیده ایم، و تم غالب فیلمهای حادثه ای - قهرمانی است. 

 

در سری «سریع و خشمگین» تفریح و سرگرمی این آدمها، یعنی  مسابقه سرعت در خیابان، خودش قانون شکنی و یاغیگری است، یعنی خودبه خود اینها را می گذارد بیرون قانون. برایان، با بازی پال واکر، و دامینیک ، با بازی وین دیسل، یکی پلیس وازده و تحت تعقیب است و دیگری تبهکار وازده سابق و تحت تعقیب. آنها به هم می رسند در آن فضای فکری انقلابی آمریکائی، لیبرتارین، که با نظام فرامحلی  مخالف است و هر دولت و تشکیلات پلیسی و هر نظام دیگری، را ذاتا فاسد می داند، و تک روی و یاغیگری را جشن می گیرد.  اینجا هم پیروزی علیه تبهکاران سازمان یافته مکزیکی، یعنی دشمن مشترک، تنها با همکاری این یاغی های سابقه دار عاشق سرعت، برای پلیس امکان پذیر می شود.

 

ولی داستان بهانه است برای فیلمسازی صحنه های تعقیب و گریز و عشق سرعت، هر چند که بده بستان عاطفی بین دو شخصیت اصلی، که بار دیگر کنار هم قرار گرفته اند، کشش فیلم را برای تماشاگر بیشتر کرده و به هیجان داستان، علاوه بر مسابقه سرعت، چیز دیگری افزوده است. فیلم چهارم فست اند فیوریوس، به قول دسن تامسن، منتقد واشنگتن پست، در واقع یک برومنس bromance یا عشق برادری است بین دو قهرمان، و ادامه  رابطه ای که این دو در فیلم اول با هم داشتند.. ولی این منتقد هم مثل منتقدهای دیگر یادآور شده که اگر فیلم سال 2001 را از یاد برده اید، از داستان رابطه بین این دو شخصیت، عقب می افتیدو بهتر است قبل از دیدن آن DVD فیلم اولی را مرور کنید.

 

ولی همه نقدها تحسین آمیز نیستند.  مثلا تاد مککارتی،  در نشریه تخصصی ورایتی Variety نوشته این مجموعه که تا حالا  سواری لذت بخشی می داد، در چهارمین قسمت، هم لاستیک ترکانده، موتورش جوش آورده  و دنده هایش قاطی کرده، قبل از اینکه به کلی خودش را از جنون سرعت، منهدم کند.  لو لومنیک، منتقد نیویورک پست هم نوشته ستارگان فیلم، به نظر بی حوصله می رسند و بین صحنه های تعقیب، فیلم سقوط می کند.