The Hangover

خراب فردای بدمستی

 

فیلم کمدی «خماری» ماجراهای پیامد یک شب بدمستی سه ساقدوش و یک داماد است در لاس وگاس، دو روز پیش از عروسی. صبح روز بعد وقتی در اطاق نیمه ویران هتل بیدار می شوند یک ببر در حمام است و دندان یکی شکسته و از همه مهم تر، داماد گم شده است و یک ماشین پلیس در پارکینگ هتل به نام آنها پارک شده. «خماری»   کار تازه کارگردان «تاد فیلیپز» که از فردا (جمعه) اکران سراسری آن در آمریکا شروع می شود،  اینطور که از خبرها بر می آید، قرار است فیلم پولساز تابستان امسال باشد.

 

قبل از آنکه جاد اپتو با گروه هنرمندان جوانش، کاروانی از فیلمهای کمدی جوانانه در هجو اخلاق روز تهیه کند،  کارگردان تاد فیلیپز Todd Phillips  با کمدی یا «مکتب قدیم»  Old School  این سبک فیلمهای کمدی در باره مردهای پا به چهلی که از نوجوانی و دوران سرمستی های دانشجوئی دست بر نمی دارند را به وجود آورد. هر چند فیلمهای بعدی آقای فیلیپز در این سبک و  به قوت Old School نبود، اما به قول منتقد هالیوود ریپورتر، فیلم جدید او «خماری» دست کمی از آن ندارد و باید بازگشتی برای این هنرمند به شمار بیاید.

 

گزارش تلویزیونی بهنام ناطقی

خماری فیلمی است که راجر ایبرت آن را کاملا خنده دار توصیف کرده و نوشته داستانش، تمام موقعیت های قصه، تمام شخصیت ها و تمام دیالوگ فیلم خنده دار است. فیلم داستان سه دوست  است که همراه با دوستی که قرار است به زودی داماد شود برای گذراندن شبی در مستی و زن بازی در میهمانی عزب ها، با Bachelor Party به لاس وگاس می روند، کاری است که در غرب آمریکا عادی است و فیلم های زیادی هم راجع به آن ساخته شده ولی صبح وقتی با سردرد بلند می شوند می بینند از داماد خبری نیست، یکیشان دندانش شکسته، یک ببر در حمام هتل گیر کرده و یک ماشین پلیس را گذاشته اند در پارکینگ هتل. به قدری خنده دار است که تماشاگر گاهی یادش می رود که داماد کجاست، و همین که تماشاگر یک ذره به یاد داماد می افتد هم به قول راجر ایبرت، آن هم خنده دار است.

کارگردان «تاد فیلیپز» در فیلم «خماری» ماجرای یک پارتی عزب ها را نشان می دهد که به افتضاح کشیده می شود، ولی  ما نمی دانمیم چطور -- اد هلمز Ed Helms بازیگر سریال Office  یکی از سه دوست داماد است که برای یک شب بدمستی و هرزه گردی، از لس آنجلس به لاس وگاس می رانند.  اد هلمز می گوید جلورفتن داستان یک حقه باحال قصه گوئی است برای اینکه ماجرا را پیش می برد تا شب پارتی، و بعد یکباره قطع می کند به پیامد آن در روز بعد و در ادامه فیلم، می فهمیم که چی شده.

 

ستاره جوان و خوش تیپ هالیوود بردلی کوپرBradley Cooper  می گوید  به تاد فیلیپز گفت به نظر او  این فیلم ترکیبی است از فیلم Momento (ساخته کریستوفر نولن) که داستان را از عقب به جلو باز می گفت،  و فیلم پارتی عزبها یا Bachelor Party -- ولی بردلی می گوید خود تاد فیلپیز  به او گفت به نظر او،  این فیلم روایت کمدی فیلم «نجات سرجوخه رایان» (از اسپیلبرگ) است. بردلی می گوید این حرف را قبول دارد، چون یک موتور عظیم، داستان فیلم را جلو می برد، یعنی یک داستان کارآگاهی در دل آن است، و می افزاید هنگام کار در لاس وگاس، حس همه ما این بود که داریم یک فیلم جنگی می سازیم، و حسابی داریم کتک می خوریم.

 

هدر گراهام نقش یک رقصنده نیمه عریان لاس وگاسی را بازی  می کند که در شب بدمستی، با یکی از همراهان داماد عروسی می کند.  خانم گراهام این فیلم را به کار درخشان تاد فیلیپز Old School تشبیه می کند و می گوید وقتی فیلم را دید، آنقدر خندید که حتی یادش رفت خودش هم در آن بازی دارد.

 
کارگردان تاد فیلیپز می گوید آدم هیچوقت نمی داند که کارش نتیجه می دهد یا نه، و اگر رازش را می دانستم، همیشه موفق می شدم.  بعضی فیلم ها خوب جمع می شوند  و به اصطلاح، هم می آیند. او می گوید کار خودش این است که  دائم کمدی را جلوتر ببرد و چیزهای تازه امتحان کند و همیشه سعی کند فیلمش باحال باشد.

**

اما قبل از «خماری» باید Old School را بشناسیم...  فیلم Old School  نقش بزرگی داشت در مطرح کردن ویل فارل به عنوان یک ستاره کمدی، و سالها قبل از آن بیرون آمد که جاد اپتو  بازار را با تم مشابهی تسخیر کند.  وجه مشترک این فیلم با Old School  نمایش رویای مردهائی است که در آستانه خاکستری شدن موها و آفتابی شدن وسط کله،  می خواهند بگریزند به بی خیالی بچگی دوره دبیرستان یا دوره دانشگاه... به قول جیم ریدلی، تاد فیلیپز در آن فیلم، تردید فزاینده آدمهای نسل روبه خاکستری را نشان می داد: اینکه هر چه الان داریم حال می کنیم، هیچ است در مقابل حالی که باید بکنیم، یا قبلا می کرده ایم یا خیال می کنیم قبلا می کرده ایم. یادآوری فیلم Old School از این جهت اهمیت دارد که فیلم «خماری» یا The Hangover به نوعی شماره دو آن است و به قول  جیم ریدلی در ویلج وویس، به همان اندازه خنده دار، و به همان اندازه ناهموار و به همان اندازه مشنگ و پرسروصداست.

 

  ولی رفتن به لاس وگاس برای پارتی ساقدوشان داماد یا bachelor party چیزی است که  عادی شده در زندگی مردم غرب آمریکا و حتی عادی شده در سینما، بسکه تکرار شده.  و جذابیت فیلم Hangover در این است که کاملا از عادی بودن این سوژه آگاه است. به قول اوئن گلیبرمن، منتقد EW اصلا امتیاز این فیلم و چیزی که آن را از این همه فیلم در باره بدمستی و هرزه گردی در لاس وگاس متفاوت می کند، درک کامل آن از عادی بودن این  زمینه برای قصه است. 

 

چهار تا دوستی که می روند برای پارتی عزبی به لاس وگاس، نه شیک هستند نه لزوما باحال، نه دخترباز جسور حرفه ای، بلکه چهار جوان معمولی و متوسط الحال هستند -- یکی معلم مدرسه، یک دندانپزشک که مقهور زنش است، و یک خل مآب ریشو با بازی زک گلیفیاناکیس Galifianakis  -- اینها تصور می کنند مجبورند به رسم عادی، برای بچلر پارتی دوستشان لاس وگاس بروند، شاید حتی تقلید فیلمهای لاس وگاسی را در می آورند. جذابیت در شگفتی هائی است که این فیلم از یک موقعیت عادی و پیش پا افتاده می سازد.

 

از جاذبه های با نمک فیلم، حضور مایک تایسن قهرمان سابق سنگین وزن جهان است که اینجا  هم مشت می زند هم آواز می خواند. دیدن مایک تایسن جالب است به خصوص بعد از دیدن فیلم مستندی که جیمز توبک Tobak در باره اش ساخت.  تایسن تماشاگران را با صدای شیرینش در اجرای اهنگ مشهور Phil Collins  ترانه In the Air Tonight شگفت زده می کند.

 

منتقدها از همه جنبه های فیلم «خماری» ستایش کرده اند، از کارگردانی و سناریو گرفته تا بازی ها و حتی فیلمبرداری، ولی گلیبرمن در Entertainment Weekly هفته نامه پرتیراژ کمپانی Time Inc.  از اینکه شخصیت ها به کلیشه های روز فیلمهای اینطوری به خصوص فیلمهای جاد اپتو شبیه شده اند، شکایت کرده. ولی باید گفت آن فیلم ها خودشان ملهم از Old School کار تاد فیلیپز هستند.

 

جیم ریدلی در هفته نامه غیرمتعارف نیویورک،  ویلج وویس Village Voice یادآور شده که برخلاف مثلا کارگردانی مثل جان واترز، تاد فیلیپز نمی تواند خودش را وادار کند که این شخصیت ها را به آدمهائی لزج و منحرف و منحط   تبدیل کند، بلکه سعی خودش را کرده که آنها را بچه شیطانهای دوست داشتنی  بسازد، که یعنی از جسارت، کم می آورد. ضمنا از اینکه شخصیت های زن را نتوانسته بپرورد هم انتقاد کرده.  ولی نوشته از نگاره شناسی لاس وگاس در فیلمهای لاس وگاسی مثل Rain Man و Casino استفاده کرده که تلاش شخصیت ها را برای تطبیق با ضوابط فرهنگی لاس وگاسی نشان دهد، که تمثیل بدی از معنی مرد بودن نیست. 

 

جو لیدون در ورایتی نوشته هم رها و بی قید است و هم با وسواس کامل پرداخته شده...که ماجرای بدمستی مردهای پسرنما را قاطی می کند با یک داستان کارآگاهی جدی - کمدی -- مایکل رکتشافن در هالیوود ریپورتر پیش بینی کرده یکی از پرفروش ترین فیلمهای تابستان امسال باشد.