Iran Election in Media – 17

بازتاب بحران ایران در رسانه ها  - 17  - نگاه جراید منطقه

 

در ادامه تم «جهان دارد نگاه می کند» در پایان برنامه امروز سری می زنیم به جلوی سازمان ملل برای دیداری با اکبر گنجی، دکتر رضا براهنی، حسن صدری و دکتر بنوعزیزی، استاد دانشگاه باستن و جمعی دیگر که برای اعتصاب غذای سه روزه گرد آمده اند، و چند کارتن و فیلم نشان می دهیم در باره آزادی و مقاومت، و مروری داریم بر مقالات چند کارشناس ایران از جراید منطقه، از جمله مقالاتی از نویسندگان و جراید ابوظبی، ترکیه و کردستان عراق.

 

کامبیز حسینی: و می رسیم به گزارش بهنام ناطقی، همکار شباهنگ در نیویورک، که امروز هم مانند چند روز اخیر، نگاه به رویدادهای ایران در رسانه های غرب را ادامه می دهد، به دنبال همان تم هر روزی ی «جهان دارد نگاه می کند» -- (رو به بهنام) ولی مثل اینکه امروز ایرانیان در نیویورک هم خبر ساز شده اند.

 

بهنام ناطقی: امروز نیویورک میزبان صدها ایرانی و هوادار دمکراسی است که از شهرهای مختلف آمریکا و کانادا و حتی از اروپا آمده اند برای اعلام همبستگی با مردم ایران و همدردی با داغ دیدگان و بستگان قربانیان سرکوب خونین معترضان به نتیجه انتخابات در ایران.

فراخوان اکبر گنجی، روزنامه نگار سابق و فعال سیاسی برای اعتصاب غذای سه روزه جلوی سازمان ملل بازتاب گسترده ای پیدا کرد وقتی هنرمندان قدیمی و چهره های سرشناس هالیوود و همچنین اساتید و نویسندگان عمده آمریکا از جناح های مختلف با آن اعلام همبستگی کردند و باید گفت برای اولین بار است که گروه های مختلف ایرانیان را کنار هم می بینیم در یک مبارزه با یک هدف... صبح آنجا بودم و گزارشی تهیه کردم که چند دقیقه بعد پخش خواهیم کرد.

 

آزادی از برونو بوزتو

اما در شروع برنامه برای اینکه امید داده باشیم به آنها که در تلاش هستند، یک ویدیو قدیمی هست از هنرمند ایتالیائی برونو بوزتو Bozzetto فیلمساز نقاشی متحرک ایتالیائی که الان باید هفتاد سالش باشد و از دهه 1970 فعال است و معروف است به خاطر طنز سیاسی و اجتماعی اش – این ویدیو نشان می دهد که آزادی، همان طور که مردم ایران این روزها دارند تجربه می کنند، چیزی نیست که دودستی به آدم تقدیم کنند، بلکه حقی است که باید گرفت.

 

کامبیز حسینی: جالب است که این روزها فیلمی که پنجاه سال پیش ساخته شده، یک باره معنی عمیق تری پیدا می کند. اما بهنام! از تحلیلگران چی خوانده ای امروز؟

 

بهنام ناطقی: ولی در میان گزارش های امروز، به مطلبی برخوردم از خبرگزاری رویترز که شاید جالب باشد – در لندن از کارشناسان یک موسسه تجزیه وتحلیل اقتصادی و مالی به نام Exclusive Analysis یا تجزیه و تحلیل اختصاصی که کارش تخمین خطرات سرمایه گذاری در کشورهای جهان است، راجع به تاثیر ناآرامی اخیر در ایران بر سرمایه گذاری و کاروکسب سئوال کرده اند. این موسسه در پاسخ به رویترز می نویسد کشورهای فرانسه و بریتانیا که از سوی نظام ایران به مداخله متهم شدند، بیشتر لطمه را دیدند به خصوص که کارکنان سفارتخانه های هر دو کشور هم در ایران دست کم برای مدت کوتاهی دستگیر شدند اما شرکای اصلی بازرگانی ایران در اروپا، یعنی ایتالیا و آلمان، دردسر کمی داشته اند. کارشناسان لندنی معتقدند که حوادث اخیر تاثیر درازمدتی بر فضای بازرگانی و اقتصاد ایران و اروپا ندارد و حکومت ایران موفق است که بلندپروازی های اقتصادی خود را از ملاحظات اقتصادی سوا کند، ولی چون زیر فشار آمریکا، شرکتهای فعال در صنایع نفت و انرژی در اروپا در فعالیت های خود در ایران به وقفه دچار شده اند، چشم انداز گرایش حکومت ایران به شرکتهای چینی و شرکتهای نفتی داخلی، وجود دارد.

 

کامبیز حسینی: خوب، این از اقتصاد، که کمتر موضوع بحث بود. اما از نظر سیاسی به چه تحلیلهائی بر می خوریم؟

بهنام ناطقی: چون می دانم بیشتر رسانه ها مطالب خبرگزاری ها و روزنامه های عمده را پوشش می دهند، امروز می خواهم به تحلیل هائی اشاره کنم که شاید کمتر به آنها بر بخوریم.

 

مثلا در روزنامه زمان ترکیه، امروز مصاحبه ای چاپ کرده با کارشناسی به نام عارف کسکین Keskin از مرکز تجزیه و تحلیل روابط بین المللی و استراتژیک ترکیه Turksam که معتقد است خیزش سبز، مقدمه انقلابی برانداز در ایران نیست، بلکه علامت تازگی و طراوت و اصلاحات است.

 

این تحلیلگر ترک معتقد است که تحولات در ایران ناشی از اختلاف نظر شخصی میان مقامات نیست بلکه نشان دهنده تمایل به یافتن رابطه ای تازه بین حکومت و جامعه است و اختلاف میان احمدی نژاد و موسوی از دید این مفسر، آینه اختلاف گسترده ای است میان گروه های اجتماعی و سیاسی در کشور، و گفته که تحولات در جامعه و دولت باید جداگانه بررسی شوند برای اینکه هر چند بر هم تاثیر می گذارند اما از هم مستقل هستند. تشریح کرده سه دسته ای که در جناح راست قرار دارند، ولی جالب است که گفته تبریک ترکیه به احمدی نژاد حتی قبل از تائید شدن انتخاب او توسط شورای نگهبان برای مردم ایران شگفت زده کرده بود و دولت ترکیه را سرزنش کرده به خاطر این عجله در تبریک، و گفته سرمایه گذاری خوبی نبود...

 

کامبیز حسینی: علاوه بر روزنامه ها و جراید حرفه ای، خیلی وب سایت موسسات تحقیقاتی است که مقالات جدیدی در باره رویدادهای ایران چاپ می کنند.

 

گزارش تلویزیونی بهنام ناطقی

بهنام ناطقی: در وب سایت «رای مخالف» Dissent Vote به مقاله ای بر می خوریم از جرمی هاموند که سردبیر نشریه چپگرای Foreign Policy Journal است که معتقد است سناریوئی از پیش طرح شده از سوی جناح مخالف در جریان بود که بعد از انتخابات آقای احمدی نژاد را به تقلب متهم کنند و بگویند که برای این تقلب از یک مرجع تقلید شیعه فتوا هم گرفته بوده... آقای جرمی هاموند تحقیق کرده در باره ریشه این خبرها، و آنها را به سایت تهران بورو و خبرنگار و ستون نویس مطبوعات آمریکا خانم گلنوش نیکنژاد و همکاران او در این سایت در آمریکا و ایران نسبت می دهد، و می نویسد مطالب غیرقابل تائید و تائید ناپذیر زیادی در این باره منتشر شده است که مورد استناد نشریات برجسته جهان هم قرار گرفته است ولی به زعم این منتقد چپگرای جنبش سبز، موثق نبوده اند.

 

کامبیز حسینی: ولی بهنام، همانطور که تو اشاره کردی، تحلیلهای متفاوتی می شود در نشریات تخصصی پیدا کرد که از کلیشه ها شاید فراتر می رود.

 

بهنام ناطقی: درسته، و یک مثال آن، بحث در باره ماهیت اجتماعی یا خاستگاه مردمی خیزش کنونی اعتراض به نتیجه انتخابات است که به صورت بحران مشروعیت برای نظام در آمده. دیروز در مقاله ریس الریش، دیدیم که خبرنگاری که روزهای انتخابات را در ایران گذرانده، نظر چپ های آمریکا، به خصوص همین جرمی هاموند و نظائر او را که می گویند هواداران موسوی و اصلاحات از قشرهای تحصیلکرده و مرفه جامعه هستند را رد می کند.

 

خبرنگار آمریکائی ریس ارلریچ نوشته بود به خصوص در روز بعد از انتخابات در تظاهرات چندمیلیونی در تهران خودش شاهد بود که از همه طبقات و گروه ها از آدمهای مذهبی گرفته تا چهره های کاملا غربی ماب در کنار هم راهپیمائی می کردند، اما این نظر را یک عده در آمریکا قبول ندارند. از جمله، همانطور که دیروز اشاره کردم، مجله نیوزویک، که درست قبل از انتخابات یک شماره اختصاص داده بود به ایران تحت این عنوان که تصور مردم آمریکا در باره حکومت ایران غلط است، بعد از تقلب انتخابات، مثل کاخ سفید که می خواست با جمهوری اسلامی مذاکره کند، یک کم دستپاچه شد، و برای همین هفته پیش به این بسنده کرده بود که خیزش اعتراض به انتخابات را به یک گروه تحصیلکرده محدود بداند، ولی در واقع از انعکاس تاثیر سخنان نماز جمعه آقای هاشمی رفسنجانی و فراخوان کودتای بعدش، توسط آقای خاتمی و حمایت روحانیون برجسته از خیزش مخالفت، بازماند.

 

در همین زمینه، تحلیل مفصل تری می خوانیم از نویسنده ای که خودش را رستم پورزال می خواند. یک تجزیه و تحلیلگر ایرانی که در سایت Foreign Policy In Focus که یک موسسه تحقیقاتی آنلاین است، با استناد به یک نظرسنجی بنیاد برادران راکفلر، که سه هفته قبل از انتخابات بیرون آمد، هواداران میرحسین موسوی را قشرهای تحصیلکرده و مرفه معرفی می کند و می نویسد با نفوذترین آنها، سرمایه دارانی هستند از طرح خصوصی سازی و کاستن از مقررات دست و پاگیر برای صنایع دفاع می کنند.

 

آقای پورزال در مقاله اش در فورین پالیسی این فوکوس، استدلال کرده است که برخلاف ظاهر، خیزش سبز در ایران حتی چپگرایانه هم نیست، بلکه برنامه مبارزه با فقر آن، یک برنامه دست راستی است، برای اینکه می خواهد سیاست های اقتصادی رانالد ریگن و مارگرت تچر را احیا کند که معتقد بودند برای کمک به فقرا باید کمک به فقرا را قطع کرد. یعنی برنامه های رفاهی دولت به قشرهای محروم را می خواستند محدود کنند -- که پولش صرف اشتغال زدائی بشود و برای آنها کار پیدا شود. او از مواضع آقای هاشمی رفسنجانی و حتی سخنان خود میرحسین موسوی نمونه آورده که نشان بدهد هدف اصلاح طلبان، اصلاحاتی از نوع رانالد ریگن و مارگرت تچر است. پورزال، با استناد به تحلیل هائی از کارشناس ایران معاصر، پروفسور ارواند ابراهامیان، استاد دانشگاه باروک نیویورک، می نویسد راز ماندگاری سی ساله نظام جمهوری اسلامی، نه زور بوده و نه اختناق، بلکه عرضه خدمات دولتی و یارانه ها بوده است، که حالا اصلاح طلبان قصد دارند برای راه انداختن اقتصاد بیمار ایران، آنها را محدود کنند.

 

کامبیز حسینی: مرسی از این تحلیل ها که می دانم خیلی داری و تمامی ندارد، ولی بپردازیم به برنامه های همبستگی این هفته. یعنی اعتصاب غذای جلوی نیویورک به فراخوان اکبر گنجی.

 

بهنام ناطقی: همانطور که در خبر ها دیدی، از امروز صبح به وقت نیویورک جلوی مقر سازمان ملل، اعتصاب غذای سه روزه ای که آقای اکبر گنجی مبتکر آن بود، کار خود را شروع کرد و از صبح ساعت هشت صدها نفر انجا گرد آمدند به طوریکه وقتی من رفتم حدود ساعت یازده که هنوز چیزی از شروع مراسم نگذشته بود، دست کم سیصد چهارصد نفر آنجا بودند و خبرنگاران رسانه های بین المللی و محلی نیویورک، مشغول مصاحبه با حاضران. شهرنوش پارسی پور، علی بنو عزیری، رضا فانی، مشایخی، نورالدین پیرموذن، مصطفی رخ صفت، نیره توحیدی، کاظم علمداری، و معصومه شفیعی، همسر آقای گنجی، و چند ساعت پیش، خانم گوگوش، خواننده برجسته، شهره آغداشلو، هوشنگ توزیع و هما سرشار، از لس آنجلس رسیدند و به این جمع پیوستند. شرین نشاط، شجاع آذری... از این مراسم گزارشی تهیه کردم و مصاحبه با آقای اکبر گنجی و چند تن از چهره های برجسته ادبی و مطبوعاتی که از راه دور، از باستن و از تورانتو به نیویورک آمده بودند به این مراسم... که این گزارش را باهم می بینیم.

 

اکبر گنجی (مصاحبه با صدای آمریکا): مسئله اصلی نفی رژیم جمهوری اسلامی که به شدت مردم را تحت سرکوب قرار داده. گلوله به جمعیت زده و تعداد زیادی از شهدا را به خانواده هاشان تحویل نمی دهد و عده زیادی دنبال فرزندانشان هستند که مفقود الاثر هستند و تخمین زده می شود که بیشتر از 160 الی 170 نفر در این وقایع کشته شده باشند. از سوی دیگر، ده ها تن و شاید صدها تن را بازداشت کردند که در زندانها هستند که ما روی همین پلاکاردی که اینجا تهیه کردیم بیش از 600 اسم را سعی کرده ایم شناسائی کنیم.اینها کسانی هستند که الان در زندان ها هستند. ما محکوم می کنیم تمام سرکوب هائی که رژیم جمهوری اسلامی می کند و خواهان ازادی کلیه زندانیان سیاسی - عقیدتی هستیم و این تحصن و این اعتصاب غذا درست شده برای تعقیب همین هدف.

 

استاد علی بنوعزیزی (دانشگاه باستن، در مصاحبه با صدای آمریکا): البته شرکت من در این مراسم برای نشان دادن احساس همبستگی است که می کنم با آنچه در ایران دارد صورت می گیرد و فوق العاده خوشحالم که الان در همه شهر آمریکا تجمعاتی نظیر این صورت خواهد گرفت ولی آیا این به خودی خود یا به تنهائی موجب این است که دولت رفتار خودش را عوض کند آن را شک دارم برای آن، آنچه که لازم می بینم فشارهای مستقیم دیگر از لحاظ دیپلماتیک وسیاسی و شاید هم اقتصادی به دولت ایران است.

دکتر رضا براهنی (استاد دانشگاه تورانتو): انگیزه برای حمایت از جوانهاست که این مبارزه خیلی خیلی جدی را دارند پیش می برند و امیدوارم که این مبارزه با مسالمت پیش برود و خونریزی اتقاق نیافتد و در تاریخ ایران این خونریزی و کشتن جوانها از بین برود و مردم به دمکراسی و آزادی برسند.

 

حسن زرهی (سردبیر شهروند، چاپ تورانتو): فکر می کنم با کشته شدن سهراب نسل از پا افتاده پیر و ناتوان در همه عرصه های سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و انسانی، دارد جوان کشی می کند که بتواند سر کار بماند و خوشبختانه ایرانی ها در سراسر دنیا با توان قابل ستایش ایستاده اند تا یکبار دیگر به پیران ناتوان در امر مملکت نه بگویند.

 

دکتر حمید دباشی (استاد دانشگاه کلمبیا): دلیل تجمع ما در مقابل سازمان ملل متحد این است که مسائل ایران را به انظار عمومی بیاوریم و به جهانیان برسانیم ما مسائل ایران را بدولت به خصوصی مثل آمریکا یا اروپا نمی بریم بلکه به گوش مردم جهان می خواهیم برسانیم و مایل هستیم نهضت آزادی خواهی مردم ایران را به نهضت حقوق مدنی و آزادی خواهی همه مردم جهان پیوند بدهیم.

 

کامبیز حسینی: حالا اعتصاب غذای سه روزه در نیویورک مقدمه جنبش گسترده تری است در شهرهای دنیا...

 

بهنام ناطقی: دیروز هم در باره اتحاد برای ایران صحبت کردیم که جنبشی است که با کمک ایرانیان مقیم خارج و هنرمندان و صدها داوطلب در شهرهای مختلف دنیا دارد شکل می گیرد. در سنفرانسیسکو طی مراسمی که پیش بینی می شود هزاران شرکت کننده داشته باشد، مجسمه نیم تنه ای از ندا آقا سلطان، سبمول مقاومت در ایران، در مرکز شهر نصب خواهد شد و سخنرانان برجسته ای از همه دنیا جمع خواهند شد روز شنبه، ولی مراسم روز شنبه در شهرهای دیگر دنیا هم هست، از لندن و پاریس گرفته تا لس انجلس و نیویورک.