Global Solidarity Rally: San Francisco

تظاهرات همبستگی جهانی در سنفرانسیسکو: سخنرانی مسیح علی نژاد

 

در تظاهرات همبستگی جهانی با مردم ایران در سنفرانسیسکو، که بین 7 هزار تا 10 هزار نفر در آن شرکت داشتند، بیش از بیست سخنران، از سیاستمداران ایالتی و محلی آمریکائی، از رهبران مذهبی و کارگری سرشناس شهر، و همچنین فعالان سیاسی ایرانی، روی صحنه رفتند، در کنار 5 گروه برجسته موسیقی راک، رپ، سنتی و مجلسی. سخنران اصلی مراسم، مسیح علی نژاد بود که با فصاحت و خیرگی، در سخنرانی خود، خشم و امید را به هم آمیخت و گفت ترس، بعد از سی سال، از بدنه جامعه به حاکمیت منتقل شده و حالا آنها هستند که نمی دانند با ما چه کنند.

 

پریسا فرهادی: و می رسیم به گزارش همکار شباهنگ، بهنام ناطقی، که امروز از سنفرانسیسکو به ما ملحق می شود برای نگاهی به تظاهرات گسترده ای که روز گذشته، شنبه، در مرکز این شهر برپا شده بود.

 

پریسا فرهادی: بهنام! در خبرها بود که استقبال زیادی شده بود از این تظاهرات...

 

گزارش تلویزیونی بهنام ناطقی - بیست دقیقه

بهنام ناطقی: شاید به دلیل اینکه خیلی آمادگی برای آن وجود داشت و خیلی اطلاعرسانی شده بود. تظاهرات سنفرانسسیکو، هر چند که ویژگی هایش، آن طور که در گزارش ما خواهی دید، آن را یگانه می کرد، ولی بخشی از تظاهرات روز اتحاد جهانی بامردم ایران بود که به روایتی در هشتاد شهر دنیا روز گذشته برپا شد و حتما از دیروز تا حالا، بینندگان ما در ایران، شاهد گزارش هائی از برقراری آن در شهرهای مختلف جهان بوده اند.

 

تظاهرات سنفرانیسکو در محوطه عظیم مقابل شهرداری در مرکز سنفرانسیسکو برگزار شد که می گویند گنجایش بیش از 25 هزار نفر را دارد و کارشناسان تخمین جمعیت تظاهرات که آنجا بودند، شمار شرکت کنندگان را بین هفت هزار تا ده هزار نفر برآورد کردند.

 

ویژگی این تظاهرات، حضور یک سیاستمدار ایرانی – آمریکائی در راس آن بود – اولین عضو ایرانی تبار شورای شهر یا Board of Supervisors شهر سنفرانسیسکو، آقای راس میرکریمی، که در مصاحبه با ما توضیح داد که می خواهد اقلیت های دیگر، از سیاهان تا لاتینی ها تا آسیائی ها را که تجربه های مشابهی با ایرانیان دارند، در تظاهرات مربوط به ایران سهیم کند تا سطح آگاهی رسانی را بالا ببرد.

 

ویژگی دیگر این تظاهرات، که روزنامه سنفرانسیسکو کرانیکل، گزارش مفصلی از آن چاپ کرد، حضور سیاستمداران برجسته آمریکائی بود، از جمله جری براون، فرماندار سابق و دادستان کل کنونی کالیفرنیا و مارک لی نو، سناتور ایالتی... و رهبران کارگری و فعالان حقوق بشر، اما برگزارکنندگان تظاهرات، و همچنین جنبه هنری غنی آن بود، از انواع موسیقی، از رپ ایرانی – آمریکائی گرفته تا موسیقی راک زیرزمینی گروه کیوسک تا موسیقی عرفانی – قومی آقای حامد نیک پی با محتوای سیاسی باب روز گرفته تا هنرمندان کردی گروه خانم موژان و همچنین گروه موسیقی سنتی شمس، که خاطره ترانه های قدیمی و ملی را زنده کردند...

 

اما آنچه تظاهرات سنفرانسیسکو را در خاطره حاضران نگه خواهد داشت و به یقین برای تماشاگران ما هم خاطره ساز خواهد شد، حضور خانم مسیح علی نژاد، روزنامه نگار برجسته ای بود که به تازگی، فکر می کنم سه چهار هفته پیش، از ایران آمده به آمریکا برای مصاحبه با رئیس جمهوری آمریکا، و نگاهی دست اول داشت به رویدادهای ایران در سخنرانی ای که لحن و محتوای آن برای همه تازگی داشت. به خصوص که آن را از نویسنده ای جوان می شنیدند که علیرغم جثه کوچکش، دل بزرگی دارد و بارها با هیولاهای سیاسی کشورش گلاویز شده...

 

پریسا فرهادی: این که اشاره کردی روزنامه نگاری که از ایران برای مصاحبه با اوباما آمده بلافاصله به یاد مقاله ای انداخت که مجله نیویورکر در وب سایتش چاپ کرده بود روز جمعه .... موضوع این مصاحبه چی بود؟

 

بهنام ناطقی: اینطور که لارا سکور Laura Secor، خبرنگاری که چندین بار به ایران سفر کرده و الان هم مشغول نوشتن کتابی در ایران ست، در مجله نیویورکر New Yorker نوشته، خانم مسیح نژاد، که قبلا خبرنگار مجلس بوده برای خبرگزاری کار و همچنین در چندین روزنامه اصلاح طلب که یکی بعد از دیگری تعطیل شدند، مقاله منتشر کرده در 9 سال اخیر، می بیند که جمهوری اسلامی روزنامه نگاران متعدد خارجی رادر ایران دعوت می کند و مقامات نظام با آنها مصاحبه می کنند در حالیکه عملا برای روزنامه نگاران ایرانی، کار در آمریکا هم به خاطر محدودیت های نظام ایران و هم به خاطر محدودیت های آمریکا، در سی سال اخیر امکان پذیر نبوده است.

 

نیویورکر به نقل از خانم مسیح علی نژاد می نویسد مصاحبه با اوباما ارزش این را داشت که ممنوعیت های نظام را به چالش بطلبد و بنابراین تقاضایش رادرنامه ای از طریق سفارت آمریکا در انگیس مطرح می کند ودر کمال تعجب متوجه می شود که این تقاضا از سوی کاخ سفید مورد قبول قرار می گیرد و ویزائی برای خانم علی نژاد صادر می شود که به آمریکا بیاید برای مصاحبه با رئیس جمهوری. خانم علی نژاد به اوباما می نویسد به جای مذاکره با نظام، در مصاحبه با یک خبرنگار، شما با نماینده مردم ایران حرف خواهید زد و نخستین گام را برخواهید داشت در راه شکستن مرزهای مصنوعی که میان این دو ملت بزرگ کشیده شده است.

 

کاخ سفید همچنین خانم علی نژاد را دعوت می کند که برای پوشش خبری به سخنرانی رئیس جمهوری آمریکا برای مسلمانان به مصر سفر کند ولی همان موقع درایران، دولت آقای احمدی نژاد پاسپورت خانم علی نژاد را در بازگشت از سفرش به لندن ضبط می کند...

 

سرانجام، وقتی بعد از انتخابات خانم علی نژاد به آمریکا می رسد می بیند که مصاحبه او با اوباما لغو شده – نیویورکر می نویسد با توجه به آنچه در انتخابات ایران گذشت، کاخ سفید که می خواهد در نزاع داخلی ایران موضع نگیرد، چگونه می تواند با یک خبرنگار اصلاح طلب مذاکره کند از سوی دیگر، چگونه اوباما می تواند از این مصاحبه صرفنظر کنددر شرایطی که مردم ایران دارند درخیابانها برای حقوق اساسی مبارزه می کنند و نمی خواهند در سیاست گفتگو با جهان اسلام اوباما، نادیده گرفته شوند.

 

نیویورکر اشاره کرده که خانم علی نژاد که در شرایط سیاسی ایران شفافیت و صداقت را بهترین دفاع می داند، از خوانندگان وبلاگش برای سئوال از اوباما پیشنهاد خواسته و ظرف یک روز 300 پیشنهاد سئوال دریافت کرده که جالب ترین آن می پرسد از اوباما بپرسید که آیا او با ماست؟

 

***

 

«نترسید، نترسید، ما همه با هم هستیم!»

 

هزاران نفر از اهالی شمال کالیفرنیا روز شنبه در تظاهرات گسترده ای مقابل ساختمان تاریخی شهرداری سنفرانسیسکو، با معترضان به نتیجه انتخابات در ایران، ابراز همدردی کردند.  یک جوان ایرانی، دانشجو، می گوید: «آمدم اینجا به مردم ایران دلگرمی بدهم در حرکتی که انجام دادند برای تغییر حکومت، و ممکن است این حرکت برای تغییر حکومت شروع نشده باشد، ولی به اینجا که رسیده، فکر می کنم شده برای تغییر حکومت، و نه فقط انتخابات.» یک خانم ایرانی، کارمند شرکت بیوتکنولوژی، می گوید: «این چند هفته به قدری نگران مردم ایران هستم که اینجوری خونشان دارد می ریزد در مملکت مریض شدم. به خاطر اینکه خواهران و برادران ما هستند. ما اینجا آزادی داریم و دلمان خون می شود برای هموطنان.»

 

نماینده انجمن شهر سنفرانسیسکو، راس میرکریمی درسخنرانی می گوید دیگر جوامع با مردم ایران در مبارزه برای صلح و عدالت و حق اعتراض صلح آمیز، همصدا هستند. من تضمین می کنم که آژدهای خوابیده جوامع ایرانی، حالا بیدار شده است.»

 

تظاهرات سنفرانسیسکو حاصل زحمات صدها جوان است از ایرانیان مقیم کالیفرنیا که راس میرکریمی، عضو شورای شهر سنفرانسیسکو، آنها را گردهم آورده است.

 

راس میرکریمی می گوید «ما می خواهیم تاکید کنیم بر حق آزادی بیان مردم ایران و حق آنها برای اعتراض صلح آمیز، چه به انتخابات رئیس جمهوری و به هر چیز دیگر. و همچنین از دولت ایران می خواهد از وحشیگری دست بردارد و چهارمین خواسته، اصل عدم مداخله نظامی آمریکا در ایران است.»

 

از جمله سخنرانان مجلس، فرماندار سابق و دادستان کل کالیفرنیا، جری براون بود، و همچنین، رهبران مذهبی کالیفرنیا که خیزش مردم ایران را به جنبش مدنی مارتین لوتر کینگ تشبیه کردند.

 

گزارش بهنام ناطقی برای شباهنگ که به پخش نرسید اینجا اختصاصی وب

و همچنین چهره های سیاسی دیگر، از جمله فعالان کارگری، و سناتور مایک لاینو، سناتور ایالتی، که در سخنان خود، ضمن اشاره به همبستگی تظاهرات سنفرانسیسکو با دهها شهر در سراسر دنیا، مردم آمریکا مبارزه برای آزادی را که مردم ایران طی می کنند، چشیده اند و طعم دزدیده شدن انتخابات را هم چشیده اند. وی گفت در هشتاد شهر دنیا میلیونها آدم در کنار مردم ایران ایستاده اند.  تورج زعیم از پدرش کورش زعیم، فعال دمکراسی، و نظریه پرداز جبهه ملی یاد کرد که باردیگر به زندان افتاده است. 

 

نماینده مجلس ششم، خانم فاطمه حقیقت جو، از احقاق حقوق پایمال شده مردم می گوید.  فاطمه حقیقت جو می گوید: «امروز همه ما همصدا با همه ایرانیان در سراسر جهان دور هم جمع شده ایم تا به حمایت از جنبش سبز مردم ایران بپردازیم جنبشی که هدفش آزادی است.»

 

مسعود سپند، شاعر مقیم کالیفرنیا با اشعار تحریک آمیز مراسم را ادامه داد. «ای که در کار ولایت لنگی، سر به سر نام نداری، ننگی. با خداوند خرد می جنگی. بشکند این کمر استبداد. اهرمن ننگت باد.» و بهرام مشیری، تاریخدان و فعالان سیاسی با مروری بر رابطه ایرانیان و دمکراسی مراسم راادامه داد. «بایستی ما همه یک زبان بکوشیم این جنبشی که با این همه سختی به دست آمده است از میان نرود و کار ازادی و دمکراسی خواهی در ایران بیشتر از این به عقب نیافتد.»

 

گردهمائی سنفرانسیسکو حاصل زحمات گروه کثیری از ایرانیان مقیم کالیفرنیا بود.  سپهر، بیش از صد داوطلب را در ماه اخیر سازمان داده است. او می گوید از همه ناحیه خلیج سنفرانسیسکو نماینده داوطلب اینجا هست و اطاق کنفرانس را نشان می دهد که دهها نفر مشغول درست کردن پرچم و آرم هستند و در گوشه راهرو، جمع دیگری مشغول ساختن گردن آویزها هستند.

 

فاطمه کراری، مسئول گردآوری اعانه برای تامین هزینه این اجتماع عظیم بود. وی می گوید: «آنچه در جریان این تظاهرات پیش آمده مسئله خرج آن است. این برنامه تقریبا 50 هزار دلار خرج دارد که ده هزار دلار آن هزینه کسب اجازه از شهر سنفرانسیسکو بود. طوری که این پولها جمع آوری شده از طریق مردم بوده و برنامه های مختلفی که خود مردم گذاشتند و این پولها را جمع کردند. یک مثال آن جمعه شب قبل بود که گردهمائی داشتیم در سن حوزه که 20 هزار دلار جمع شد. تا به امروز 39 هزار دلار جمع شده و برنامه فرداست و چندهزار دلار کم داریم که امیدواریم از طریق فروش تی شرت و پوستر تامین کنیم.

 

دکتر آرمان جهانگیری که هسته اصلی این گروه را از طریق مدیریت سایت اینترنتی آن شکل داده می گوید: از روز اول این کار را به یک دلیل کردیم که مردم ایران جمعیت آمریکائی مکزیکی و همه دنیا ببینند که ما یادمان نرفته و پشت آنها هستیم.

 

سخنران اصلی مجلس مسیح علی نژاد، روزنامه نگار مقیم ایران بود که بنابه گزارش مجله نیویورکر، برای مصاحبه با پرزیدنت اوباما به آمریکا آمده است. خانم علی نژاد با فصاحت و خیرگی کلامش، خشم و امید را در هم آمیخت.

 

مسیح علی نژاد: « اما درخشان از آن رو  که ملت در یک گردش عاقلانه جایش را با  دولت و حاکمیت  عوض کرده است.  تا دیروز  زنان، جوانان، معلمان،  دانشجویان، روزنامه نگاران، وبلاگ نویسان و حتی شهروندان معمولی در تاکسی ها و اتوبوس های شهر پس از  هر کار و گفتاری به شکل فاجعه انگیزی  احساس نا امنی می کردند  اما از این پس این دولت و قدرت است که احساس ناامنی می کند. در کابینه کابوس اعتراض ما را می بینند، سپاه و بسیج  و نهادهای امنیتی و اطلاعاتی، از  صدای سکوت راهپیمایی کنندگان  هم هراسیده اند. حکومت بیش از ما دلش می لرزد و مردانش احساس نا امنی می کنند. احساس ناامنی کشنده تر از خود ناامنی است. اما احساس ناامنی از بدنه جامعه به حاکمیت منتقل شده است. از صدای سکوت ما در راهپیمائی می ترسند. و چه خوش است که سی سال ما ترسیدیم و لرزیدیم و اینک فصل آن است که حاکمیت بلرزد. شما بترسید.»

 

***

پریسا: مرسی بهنام از این گزارش.

 

بهنام ناطقی: نکته جالب حرفهای نماینده شورای شهر سنفرانسیسکو، آقای راس میرکریمی بود که سیاستمدار پرانرژی و با فکری است و پیروان زیادی پیدا کرده در میان نسل جوان در شهر سانفرانسیسکو که آینده بزرگی را برای او می بینند، آینده ای که در آن اقلیت های قومی، نه تنها ایرانی ها، بلکه لاتینی ها، سیاهان، آسیائی ها و دیگران که تجربه مشابه جوامع ایرانیان آمریکائی دارند. از حرفهای قشنگی که در سخنرانی اش در تظاهرات زد، این بود که گفت جامعه ایرانی، اژدهای خوابیده ای است که تازه بیدار شده و باید دید که به کجاها خواهد رفت و نکته دیگر، گفتم که فعالیت این سیاستمداران آمریکائی که در این تظاهرات حضور داشتند متفاوت است با آنچه در باره کاخ سفید یا واشنگتن می خوانیم. سیاستمداران در آمریکا، طبقات مختلف دارند و آن محدودیتهائی که برای سیاستمداران ملی هست در سطح فدرال، برای سیاستمداران ایالتی، محلی یا شهری وجود ندارد، و این سیاستمداران محلی بودند که با جسارت و جرات حمایت ابراز کردند از جنبش مردم ایران و آن را مقایسه کردند با جنبش های آزادیخواهانه ملل مختلفی که اینجا در آمریکا جمع شده اند.

 

ویدیوی کامل سخنرانی مسیح علی نژاد در سنفرانسیسکو

اما از همه اینها جالب تر دیروز، روز زیبائی بود در سنفرانسیسکو، و آسمان آبی شهر و ساختمانهای بسیار قشنگ مرکز شهر، جلوه قشنگی پیدا کرده بود با این همه رنگ و این همه نور که ایرانی ها آورده بودند با خود به آنجا و نور و رنگ ایرانی ها هم تکثرش جالب بود که نمی دانم در فیلم ما دیدی... خیلی از این پرچم ها بعضی شیروخورشید داشتند، بعضی هیچ علامتی نداشت و بعضی علامت جمهوری اسلامی را دا شتند. خیلی ها سبز پوشیده بودند و خیلی ها نخواسته بودند سبز بپوشند.

 

خیلی هااز تبعیدی های انقلاب بودند که خواستار براندازی بودند و فعالیت می کردند برای آن، و خیلی ها از تبعیدی های اصلاحات بودند، جوانانی که الان سی سالشان است، یا 35 سالشان شده، و زندان کشیده بودند و تجربه نوشتن و بزرگ شدن و بالیدن در این دوران را داشتند، خیلی جوانهائی بودند که تازه دو سه سال پیش از ایران آمده بودند، دانشجو بودند و در کنار اینها مادربزرگ هائی را می دیدی که با صندلی چرخدار آنها را آورده بودند و این تکثر در جمع معترضین، فکر می کنم حاکی از فضای تازه است که هم در میان ایرانیان خارج از کشور و هم در ایرانیان داخل کشور دیده می شود، فضائی که با خیزش ضد شمارش رای شروع شد و دیدیم که خیلی ها گفتند این خیزش به خاطر واکنشی که از جمهوری اسلامی دیدند، چیز دیگری شده است.

 

پریسا فرهادی: فکر می کنی واکنش رسانه های خارج چی بود؟

 

بهنام ناطقی: تلویزیون های اینجا خیلی پوشش دادند. اگر بروی در سایت های تلویزیونهای محلی سنفرانسیسکو، عکس های این تظاهرات را می بینی. عکسهای شکوهمندی بود حضور ایرانیها با این همه رنگ در برابر ساختمان تاریخی شهرداری سنفرانسیسکو که می دانیم چقدر در فیلمها بوده و چقدر خاطره داریم از آن. و بعد هم مطبوعات اینجا نوشتند، از جمله روزنامه کرانیکل نوشت و USA Today و نشریات دیگر. روزنامه های ملی آمریکا پوشش کلی تری داده بودند به تظاهرات ایرانی ها در شهرهای مختلف و همه از تظاهرات سنفرانسیسکو به عنوان یکی از تظاهرات نمونه اسم برده بودند و شاید یکی از جذاب ترین جنبه ها که در فیلم سعی کردم گوشه ای از آن را نشان بدهم، شور و اشتیاق این جوانها بود که یک ماه است دارند برای برگزاری مراسمی که این قدر منظم بود و این قدر رنگین بود و این قدر وسایل و تجهیزات و امکانات حرفه ای داشت و صدای خوبی داشت و صحنه خوبی داشت و منظم اجرا شد و این همه آدم را آوردند و بردند روی صحنه و این همه سخنران، بیش از بیست نفر و این همه نوازنده وگروه ارکستر... جذابیت آن تلاش این جوانها بود و عشقی بود که اینها گذاشتند در این یک ماهه و همه چیز یاد گرفتند از همدیگر در باره ایران و در باره این جریان و حتی بعضی ها گفتند از اینکه با هم بودیم، فارسی مان بهتر شد.